เพียงแว้บเดียว ที่โกรธกัน

เปล่า ผมไม่ได้โกรธใคร

แต่เรื่องที่ผมเจอมา ทำให้ผมสำนึกได้

เพื่อนผมคนหนึ่งที่นี่ เค้าเป็นคน Maltis งงหล่ะสิ ประเทศ Malta อยู่ตอนใต้ของ Italy เป็นที่ถ่ายทำภาพยนต์หลายเรื่อง เช่นเรื่อง Rome ด้วย ผมก็เพิ่งรู้จักนี่แหล่ะ เรื่องคือ ปกติผมจะมีก๊วนไปเตะบอลกัน
แล้วทุกวันพุธพวกเราก็จะเจอกันก่อนที่มหาลัย แล้วค่อยไปที่สวน ผมจะเป็นคนไปเดินเคาะประตูบอกชาวบ้านตอนห้าโมงว่า Stop working, get change and let's go!

ผมเพิ่งได้คุยกับเพื่อนคนนี้เมื่อวันจันทร์ว่า เดี๋ยววันพุธเจอกัน
พอถึงวันนี้ (วันพุธ) ผมก็เดินไปเรียกชาวบ้านอีก แต่ครั้งเค้าบอก
คงไม่ได้ไป ต้องกลับบ้าน
....อ่าหะ โอเค กลับบ้าน
บ้านที่ Malta พ่อเค้าป่วยหนัก อาจตายได้
.... (ใบ้กิน แบะๆ)
ต้องทิ้งงานที่นี่ ลาเกินวันหยุดที่ได้ ไม่รู้จะได้กลับมาอีกมั้ย
เพราะผิดเงื่อนไข VISA

เค้ามาที่ Sydey ด้วย VISA ทำงานแบบวันหยุด คือ ทำงานแค่ปีเดียว เพิ่งมาได้สามเดือน กำลังได้กลุ่มเพื่อนไปไหนมาไหน เฮฮากับชีวิต ผมก็กำลังได้กลุ่มเพื่อนอีกกลุ่ม คิดว่ากำลังสนิทกันดีขึ้นเรื่อยๆ
แค่ข้ามวันเท่านั้นเอง ถ้าวันนี้ผมไม่เดินเคาะประตูเรียกชาวบ้าน ผมคงไม่ได้ร่ำลาเพื่อนคนนี้เลย การพลัดพราก มันง่ายดายเพียงนี้

I've learnt something today

.... นี่ทำให้ผมคิดถึง ถ้าผมโกรธใครสักคน แล้วปล่อยให้ผ่านไปสามวัน สี่วัน แล้วผมสงสัยว่าเค้าหายไปไหน พบอีกที เป็นศพไปแล้ว มันคงแย่น่าดู หนุ่มสาวแฟนกัน เจ้าแง่เจ้างอน ระวังให้ดี แค่ลูกงอนที่เอาไว้ให้เค้าง้อ เค้าอาจจะไม่มีเวลาได้ทันได้ง้อด้วยซ้ำ อาจหงุดหงิด ข้ามถนนไม่ทันดู เพราะมันแต่คิดมาก โดนรถชนตาย แล้วจะเสียใจติดตัวไปนานแสนนาน แค่แว้บเดียวที่โกรธกัน อาจทำให้พลาดที่จะแสดงความรู้สึกดีๆต่อกันไป โกรธมันก็แค่อารมณ์ คนที่อยู่กับเรานั้น สำคัญมากกว่าแค่อารมณ์ชั่ววูบ

ถ้าจะงอนกันสามสี่วัน เลิกกันไปเลยดีกว่า คนที่เค้าถูกทิ้ง เค้าไม่ได้รับข้อมูล เค้าไม่เข้าใจ อย่าไปคาดหวังว่าเค้าต้องตามมาง้อเราเสมอ มีเจอต้องมีจาก ถ้าจะจากก็จากกันให้งามๆ ว่ามะ